Niepłodność dotyka coraz więcej par w wieku rozrodczym. Brak możliwości naturalnego zajścia w ciążę po roku współżycia bez antykoncepcji jest przesłanką do specjalistycznej diagnostyki i leczenia. Jedną z rekomendowanych przez PTG i PTMR metod leczenia niepłodności jest inseminacja domaciczna. W artykule opisujemy na czym polega ta metoda oraz jakie są wskazania i przeciwwskazania do jej zastosowania.
Inseminacja domaciczna jako metoda wspomaganego rozrodu
Terminem inseminacja domaciczna określany jest zabieg polegający na wprowadzeniu nasienia partnera (lub anonimowego dawcy) do jamy macicy kobiety za pomocą cienkiego cewnika. W ten sposób, wcześniej wyselekcjonowane i przygotowane plemniki, omijają barierę w postaci śluzu szyjkowego oraz przeciwciał, które mogłyby uniemożliwić im dotarcie do komórki jajowej podczas normalnego zbliżenia. Inseminacja domaciczna jest dla wielu par metodą leczenia niepłodności pierwszego wyboru, przy spełnieniu określonych warunków i braku przeciwwskazań medycznych.
W jakich przypadkach leczenie niepłodności rozpoczyna się od zabiegu inseminacji domacicznej?
Inseminacja domaciczna jest zabiegiem bezbolesnym i nieinwazyjnym, od którego zazwyczaj zaczyna się leczenie niepłodności u pacjentów. Nie oznacza to jednak, że ta metoda zapłodnienia znajdzie zastosowanie w każdym przypadku.
Jak tłumaczy nasz rozmówca, lekarz specjalista z Centrum Leczenia Niepłodności Angelius w Katowicach:
Wskazaniem do inseminacji domacicznej są zaburzenia owulacji u pacjentki, obecność przeciwciał przeciwplemnikowych, które uniemożliwiają naturalne poczęcie, a także zdiagnozowana endometrioza I i II stopnia. Inseminację domaciczną rekomendujemy również parom z niepłodnością idiopatyczną lub w niepłodności indukowanej czynnikiem męskim. Mam tutaj na myśli nieznacznie odbiegające od normy parametry nasienia – zbyt małą liczbę, niewystarczającą ruchliwość, nieprawidłową morfologię plemników – oraz zaburzenia ejakulacji.
Na czym polegają przygotowania do zabiegu inseminacji domacicznej?
Procedura może być przeprowadzona w cyklu naturalnej lub stymulowanej hormonalnie owulacji z wykorzystaniem nasienia partnera lub anonimowego dawcy. Przed kwalifikacją do zabiegu konieczne jest wykluczenie nieprawidłowości w budowie anatomicznej narządu rodnego kobiety oraz niedrożności jajowodów, które mogłyby uniemożliwić podanie nasienia. Przed zabiegiem niezbędne jest wykonanie odpowiednich badań zarówno przez kobietę, jak i mężczyznę.
U mężczyzn lista niezbędnych badań jest nieco krótsza i obejmuje: badanie przeciwciał anty-HBv, przeciwciał anty-HIV, przeciwciał anty-HCV, antygenu HBs oraz VDRL. W przypadku kobiet zakres badań jest szerszy, ponieważ oprócz wymienionych powyżej badań wirusologicznych wykonywane jest też badanie czystości pochwy, badanie cytologiczne, pobierany jest wymaz z kanału szyjki macicy w kierunku Chlamydia trachomatis, oznacza się przeciwciała przeciwko toksoplazmozie, cytomegalii i różyczce.
Na czym polega inseminacja domaciczna?
Na podstawie wyników badań lekarz prowadzący decyduje, czy zabieg będzie przeprowadzony w oparciu o naturalny cykl menstruacyjny czy stymulację owulacji, której celem jest uzyskanie 2-3 dojrzałych pęcherzyków i podniesienie dzięki temu szansy na powodzenie inseminacji i ciążę. Przebieg cyklu jest monitorowany za pomocą badania USG w celu wyznaczenia dnia owulacji. W dniu zabiegu partner oddaje nasienie w klinice – jeśli do inseminacji wykorzystane będzie świeże nasienie. W laboratorium andrologicznym nasienie jest odpowiednio preparowane, oczyszczone i wybierane są najlepsze pod względem budowy i ruchliwości plemniki. Inseminację domaciczną przeprowadza się w warunkach ambulatoryjnych, na fotelu ginekologicznym, bez znieczulenia, bo zabieg jest bezbolesny. Nasienie wprowadza się do jamy macicy za pomocą cienkiego silikonowego cewnika. Zabieg trwa kilkanaście minut. Bezpośrednio po procedurze Pacjentka może wrócić do domu.
